Ben Yapamadım Ama

Bu şehirden gittiğimde en çok seni özledim
Buralara elveda dediğimde bir tek sen kaldın
Ve şimdi bir son bahara soyunmuş bir mevsimin uç noktasında
Bir tek sen düşüyorsun aklıma

Gece yarıları nöbet bekliyorum
Vatan diyorum namus diyorum
Uğruna ölüm diyorum
Bir de seni sayıklıyorum

Oysaki giderken kimseyi özlemeyecektim
Ben dağlarda gezerken ağlamayı yasak kıldım göz yaşlarıma
Özlemi uzak ettim namlumun kurşun çıkışına
Gel gör ki bir gece gene sen geldin aklıma

Özlemek daha zormuş meğerse
Görevin adını vatanken
Soyadı ölümken
Bir de gözlerin puslu dağlara doğarken özlemek nedir böyle bildim ben

Ben giderken sana son bir kez daha sarılmak isterken
Ucunda ölüm varken
Gene nasip olmadı
İçimde o günden sonra hep bir yara açıldı



Uzun uzun saydım günleri
Geceleri korkmadım nöbet tutarken
Bir hain kurşun hesabı yapmadım değil
Varsa ölüm ucunda onu da Allah'dan bildim ben

Öyle zormuş askerlik giderken bilmedim ben
Sen beni tren garından uğurlarken
Ağlama dediğim halde ağlamıştın ya
Bazı geceler göz yaşların düşüyor gecemin karanlığına

Eğer olur da bir gün kara haberim gelirse
Yine ağlama olurda şehit derlerse namıma
Adım da soyadım da zaten ayrılıktı
İster yetim ister şehit desinler şimdi namıma

Eğer bir gün göz yaşların düşerse mezarıma
Seni hiç af etmem ağlamaya değil dua ya gel bana
Eğer olur da teskere yerine tabutum gelirse
Ben yapamadım ama sen son bir defa sarıl bana ..