Ben Yürüdükçe Sana Geldim

Ben yürüdükçe,
sensiz gecelerin hatırına bakıyordum yıldızlara
inan ki seni düşündüğümden değil
gözüme ilişiyordu yüreğimin zayıflığı
inan... Alışkanlık sadece.

Tam orada parlıyordu bir tanesi
tutuyordu yüreğimden bir tanesi
sonra çevirip başımı giriyordum içeri
bir kapı kapatıyordum içeride
bir duvar daha bırakıyordum geride
yoksa bırakmıyordu, yüreğimin bir tanesi...

Kaybolmaktan değil de
kaybetmekten kaçıyordum ben...

Oysa bütün şiirler özleme mahkûm
bütün kelimeler sükûta hatalıydı
silinmeye, yırtılıp yakılmaya
yok olmaya razıydı...

Hem ne kadar susabilirdim ki
sahi tahmin ettin mi ölümü?
o vakte kadar sessizliği... Sakın!
dokunma düşlerime, sarılma ellere
onlar bu kadar saklayamaz seni
gizleyemezler, açık yaraların içinde...

Yine de ne olur ne olmaz diye
tek gecelik zulaladım yastığımın arasına umutlarımı...

Parmaklarımdan kulağıma ilişen bir daktilo sesi
bir bitkinliğin son nefesi...
ve artık öyle bir sınırdayım ki
gecelerimde biraz hüzün, biraz müebbet
uykularım kederli bir âmâya, sağıra, dilsize emanet...

Sabahlarımdaysa kahvaltı sofrası kokan
küçük bir mahallenin kaldırım taşlarını yürüyorum
annemi hatırlıyorum en okşanmaya hasret çaresizliğimde...

Geliyormuşsun gibi değil de
yaklaşıyormuşum gibi geçiyor zaman
bir yol var önümde, adımlarım yürek ister
geçtiğim yolların adı 'Ürkek Hisler...'

Ben yürüdükçe,
ne günler geceye doydu, ne aylar haftalara
bir aylar mı kaldı yalnız sanırsın?
yıllar kaldı içimde... İçim sessiz.

Üzeri örtülü düşlerimin uykusuzluğunda
mutluluk mumlarımın yatsısındayım...

Beynimin içindeki
yüreğimin derinindeki
anılarımın sendeki
bihaber bıraktığın bekleyişlerimin açlığında
susuzluğundayım...

Kaçamıyorum artık, çıkmaz sokaklardayım
etrafımda taş duvarlar
korkularımın tam karşısındayım
geçtiğim sokakları yıktım da geldim
geri dönüş yollarımı ateşe verdim
içimin dört yanını yağmurlar sarmış
üzerini örttüm de geldim...

En ağır yükmüş boşluğunla gitmek
son adıma kadar gittim
ilk başladım yere geldim
ve susulacaksa eğer... Sen sus şimdi
ben sonuna kadar sustum!

Sona değil

Sana geldim...