Bende Bilirim Şerefsizce Gitmeyi

Arkama bakmadan gitmeyi bende bilirim
Keşke dememeyi
Amaları kullanmamayı bende bilirim
Gitmeyi bilirim
Alçakça
Şerefsizce değil
Arkamda iz bırakmamaksızın
İki çift göz yaşı dökmemeksizin
Gitmeyi bilirim
Giderimde
Şimdi kapıyı vurup yüzüne gitmeyi bilirim
Yarım yamalak bırakabilirim her şeyi
Kıra bilirim
Yıka bilirim
Bende senin gibi şerefsiz olabilirim!

Gitmek, yarım bırakmak değildir
Gideceksen döküntüleri toplayıp öyle gitmelisin
Arkandan bakan olmamalı
Umudu bırakmamalısın
Çocukluğunu
Anılarını
Gençliğini
Göz yaşını
Alıp öyle gitmelisin
Kalan iki çift göz, beklememeli yolunu
Damara vurmayacak! Keseceksin

Bende gitmeyi bilirdim ya
Gidemedim!
Ne damara vura bildim, ne de kesebildim
Çekip giderim
Gitmesine giderim de
Senin gibi şerefsiz olmak korkum
Gidemem
Senin gibi gidemem
Satırlarımı arkamda bırakıp
Yaşananlara bir çiz de ben çekemem
Kalem ağlar
Kader ağlar

Bir iç çeker ya, şu koca şehir
Her taraf sis
Kaybolur ya insanlar
Darmaduman her taraf
Bir telaş olur ya
Kıyamet gibi
Ne kaçabilirsin
Ne kalabilirsin

Burası!
Burası kıyamet
Ne gidebilirim
Ne kalabilirim
Ben
Senin gibi şerefsiz değilim!