Bende Bir Yüzün Öldü

Bende bir yüzün öldü
O hiç olmayan yüzünü düşleyen ruhum öldü
Sahipsiz kelimelerin sana akan ırmağı
Ve aşk kurudu
Sen hala yanıyor sanıyorsun odamın mumları
O mumlar söndü
Yalnızlığım uyudu
O hiç olmayan yüzünü okşayan yanım öldü
O hiç olmayan gözyaşların
Ve hüzünlerim bildiğim hüzünlerin
Aşka ağlayan gözlerimin feri söndü
Bende bir cennet sessiz
Bende çiçekler
Toprak kokusunun sonbaharı
Sararmış yaprakları şiirin
Öldü
Bende bir cehennem dinsiz
Bende günahlar
Sana akan lavların közü
Gecenin tebessümlere çıkan o karanlık yüzü
Gün şafakları öldü
Bende o cehennem ki dilsiz
Aşka yanan kandiller söndü
Bende bir yüzün öldü