Bendeki Gönül

Bir tuhaftır bendeki gönül !
Eşek dikenine gül olmak ister bazen
Bazen kanat olup uçurur
ezilmesinler diye sürüngenler !
Gözyaşlarına mendil
körlere menzil
kuzulara çıngırak, zil...
Paramparçadır bendeki gönül !
Ağlayan çocukları güldürür beşiğinde
Sultanları bekletir eşiğinde
Yoksullara ziyafet verir bendeki gönül !
Bazen...
Bazen de
şaraba benzer
yıllanmış mahzende.
Sımsıcacık girir damarlarıma
nazik bir hanım eli gibi okşar beni...
Karanlık günlerimin
güneşidir bendeki gönül !
Dünyaya açılmış pencerem
Penceremin altında mis kokan gül
İstese de, istemese de
mutluluğu bana getirendir
bendeki gönül !