Benden Bensiz Bir Kayboluş

Yalnızlığıma geceyi meze edip, sabaha uğurlayacağım acılarımı
Bu gece sana ağlamayı kesip, bir jilet takacağım bileklerime
Ölümün sensiz yaşamaktan kolay olduğunu çoktan kabullenmiş bedenim,
Yoktan bir varoluşla son bulacak, sensizliğin hüznünde.
Teninin benden başka tende olduğunu umursamadan,
Varsayımlarla seveceğim seni veda ederken de
Biliyorum hala seviyorsun deyip kandıracağım kendimi
Ama biliyorum ki seviyorsun
Çünkü benimleyken de hep severdin,
Herkesi, her şeyi, güzel kokan her teni...
Ama bende herkesi sevecek kadar yer yoktu, sen çokluğundan.
Şimdi gidiyorsam bu şehirden, senden, benden...
Veda ediyorsam şu pervasız aleme
Bil ki aşktan yada damarlarımda senhoşça dolaşan eroinin hazzından değil bu gidiş
Gidiyorsam eğer bu ebem kuşağından,
Bil ki yokluktan.
Bende bu dünyaya yetecek ben, kalmadığından.