Benden Küfür Bu Kadar

/Küfürle 'küfre' düşürmesin aşk/

'Ay' hırsından kuduran azgın bir kaplan gibi
Tenime değen ışık burnundan solumakta
Serserice yıldızlar kızgın bir kaplan gibi
Öfkesi dinsin diye burcundan tozumakta

//
Öfke kucaklıyor
Duvar dibinde yığılı bedenimi
Hararetim, dinmek için sukûnete dilenci
Daralmış kalbim siyaha boyuyor tenimi
Öyle öfkeliyim ki acun debdebeleniyor
Öyle seviyorum ki küfrüm duaya denk geliyor


Dudağımdan çıkıyor öfkeli bir hıçkırık
Bana sadık dip komşum dilimdeki bu öfke
Gidişinden sonraki kalbimde binbir kırık
Göklerimi kararttın tanımasaydım keşke

//
Göklerimin yedisi birden çöküşe tanık
Tüm şimşek ve yağmurlar benim masalıma yanık
İçimdeki öfkeyi taşıyabilmek çok acı
Yüzümü yakıyor, 'yıldırım gibi kinimin' kırbacı



Ay, sema ve yıldızlar sözüme tercümanlar
Dökeceğiz üstüne olanca küfrümüzü
Benim derdimi ancak benden olanlar anlar
Hırsımızı alınca ederiz şükrümüzü

//
Hırsım önüne set çekilemeyecek kadar büyük
Dindiremezsem eğer ruhuma ağır bir yük
Seni affımla ezip, kendimi teselli edebilmeliyim
Avuntum şu ki, ihanet sancılarında tek değilim
Şeytana yenik düşmemeliyim gazabımla
Düşmanı güldürmemeliyim azabımla

Küfürle küfre düşmek de var ucunda...


Çelikten bıçak gibi soğuk keskin nefesin
Her şeyinde sahtelik şimdi bir hayaletsin
Kurumuş balçık gibi kem sözünü kesesin
Benden küfür bu kadar 'Allah' ım ıslah etsin!'

//
Benden,
Daha fazlasını duyamayacaksın yaşadıkça dünyada
Küfürle küfre düşmek olmasın da ucunda...


MAJ

Hece+serbest