Benden Mutluluğuna

Yaralarım artıyor günden güne
Her acı durağında, bir ayrılık bekliyor beni
Yaralarım beni orada karşılıyor.
Ve sonra hüzün, sokaklarına savuruyor hoyratça
Sokaklar beni, yalnızlığa sürüyor
İstemiyor beni besbelli hiçbir his
Hisler bana duygusuzca dokunuyor önce
Sonra Bir bilsen, Canım daha da yanıyor...
Hislerin nefretinde çok acı
Çok başka tadıyorum,
Bu soğuk dokunuşların, hediyesi ürpertileri...
Bir bilsen ne kadar üşüyorum...
Geçtiğim kaldırımlara bırakıyorum
Gözyaşlarımı... Damla damla...
Bulanık bir aynada yıkılışımı izliyorum
Kendimi seyrediyorum. Susuyorum.
Geçmişin izlerini siliyorum yıkık bir yürekte
Bir bilsen, seni ne kadar özlüyorum...
Seni düşünüyorum mahvolmuş,
Kahrolmuş kayrılmış bir ?'ben'' olarak..
Ben yine seni, ?'seni seviyorum''...
Bir bilsen bu savunmasızca bekleyişlerimi...

Yaralarım da yetmiyor artık son vermem için bu seyre
Kabuklarım, tenimi kahkalarla kanatıyor
İçten içe rengini istiyor öpüşlerine doyumsuz kalmış tenim
Dudaklarım kuruyor son nefeslerimde
Kanım çekiliyor, gözlerim kayboluyor bakışlarımda
Ölüm beni istiyor...
Bir bilsen gerçeklerimi, bir görebilsen çırpınışlarımı
Bir duyabilsen beni...
Boğuluyorum sensizlikte
Bitiyorum.. Yorgun düşmüş bedenimi, teslim ediyorum
Seni son sözlerimle emanet ediyorum aydınlığa
Ölümümü mutluluğuna armağan ediyorum
Ve son nefesimde, adının harflerinde ?seni'de tüketiyorum
Aç gözlerini mutluluğa, ?'ben ölüyorum''...