Benden Vazgeçtim

Her şey anlamını yitiriyor bazen 

Dipsiz bir kuyuya düşüyorum 

Soğuk ve sevimsiz geliyor yaşam 

Cehennem zebanilerinin ellerine düşüyorum 

Ve hiç acımadan sayısızca vuruyorlar 

Kendimden geçiyorum 

ey insafsızlar vurun vurun beni öldürün 

Hiç bir şey yıkılan gururum 

İncinen onurum kadar 

Acıtamıyor canımı acıtamıyor canımı 

Ah annem annem annem 

Savaşıyorum hayaletlerle nafile 

Yenik düşüyorum ve kalıyorum öylece bir çare 

Ah annem annem annem 

Ben hep yenik/mi düşeceğim yoksa hep böyle 

Acımasız ve sinsi zalimlere zalimlere 

Ben benden kendimden vaz geçtim zaten 

Dağlar yıkılsın isterse üstüme varsın yıkılsın 

Ben yıkılmışım tükenmişim zaten 

Kimin umurundayım 

Umutlarım bitmiş hayallerim sönmüş 

Dünyam tersine dönmüş 

Bu şeref zaten yaşarken ölmüş 

Kimin umurundayım 

Ah annem neyin doğru neyin yanlış olduğunu 

Çözemiyorum artık yoruldum 

Kime inanıp kime güvenip/te kimi sevdiysem 

Hep sırtımdan vuruldum 

Hep sırtımdan vuruldum 

Dünyanın ateşi isterse üstümde yansın 

hepten beni kavursun 

Savursun küllerimi dört yana savursun 

Ah benim güzel annem 

Bir gönül dostu bir can dostu aradım 

Olmaz/mı bir dostu olmaz/mı adamın 

Kimseye güvenmez/mi 

Sevmez/mi insan söyleyin bakalım 

Ah dost neredesin nerelerdesin

Bir elimde mum

Her yerde seni arıyor gözlerim 

Çık gel bul beni 

Ah dost var/mısın yok/musun 

Yoksa dost sen yok/musun 

Boşuna/mı  aradım boşuna/mı çabalarım 

Boşuna/mı aramışım  boşuna/mı çabalarım 

Ah dost neredesin derken

Sonra bir aynaya baktım/ki 

Meğer dost karşımdaymış