Beni Af Eyle Babam

Hayalin duruyor gözlerimde
Göz kırpar gibi
Bana bakıp gülümsüyor
Çok özlemli
Gözlerimi alamıyorum
Gözlerim yaşarıyor
Gözlerinde kayboluyorum
Seninle gidiyorum çok uzaklara...

Hayalinle olsun
Rüyanla olsa da
Beni bırakma babam
Ben sana hasretli
Çok özlemliyim.
Genç kızlık çağında kaybettim seni
Yokluğunla içim param parça oldu.
Her baba sözü duyduğumda
İçim yanarak tutuştu...

Öğütlerimi senden aldım
Senin doğrultunda büyüdüm
Senin vasiyetlerini dinledim
Çalış kızım çok çalış diyordun
Hakim olmamı istiyordun
Her sözünü tuttum ama bunda yenildim
Öğretmen oldum
Mesleğimi çok sevdim
Beni af eyle babam...

Hakim olamadım ama
Yaşam hayatımda özel yeri var
Haklıyı haksızdan ayırıyor
Adalet kurallarına göre hareket ediyor,
Adaletten hiç şaşmıyor
Bunu her alanda uyguluyorum
Hakim olsaydım babacığım
Çekeceğim çok acılar vardı, şu zamanda
Kim bilir neler çekerdim...

Baba evin direğiymiş
Evin koruyucu uzmanıymış
Senin özleminle
Çok acılar çekerek
Boynum bükük olarak büyüdüm
Ama yenilmedim
Çalışma azmim kırılmadı
Halen çalişıyorum emekli öğretmenim ama
Üstelik yazar ve şairliğime sana layık bir kızım...

Seni sevgilerle
Gözyaşlarıyla uğurluyorum
Seni çok seviyorum
Bana üzgün olarak bakma babam
Ben ruh alemimle sana çekmişim
Senin gibi çok duygusal, çok merhametliyim
Bana gülümseyerek bak, babam
Dayanamam yokluğuna
Ben sensiz yaşayamam!