Beni Al

Ben bir sonbahar yaprağıyım
Esen yellerin oyuncağı oldum
Sana geldim
Gözlerimde hasretim
Yüreğimde aşkım
Aklımda sen
Yalnızlığımda ölüm var
Kapıyı açık bırakır mısın?
Üşüyorum, korkuyorum
Bir başkasına gideceksin
Bir başkasına kayacak yüreğin
Bir başka ihtimalin kayıp şehrinde aşkını arayacaksın
Ben sensiz...

Ben bir gözyaşıyım
Kendime akıyorum tuzlu tuzlu
Kendi tuzumda felaketlerin sensizliğine aldanıyorum
Sana geldim
Gözlerimde gözyaşım
Yüreğimde belkilerim
Aklımda sen
Acımda ölüm var
Anahtarını bana bağışlar mısın?
Kapıyı açamıyorum
Bir başkasını seveceksin
Benim sana emanet ettiğim şiirlerimi terk edecek
Mısrasız bir aşkın düşlerine kendini çivileyeceksin
Gitme!
Ben mısrasız bir aşkın kurbanı olmana dayanamam
Böyle olmaz
Gitme!
Ben sana daha tümcelerimden yorgan dikecek
Harflerimden kazak öreceğim
Gitme!
Böyle olmaz

Ben bir hüzün sokağıyım
Numarasız...
Tel örgülerimden sıyrıldım da sana geldim
Beni al!
O kadar çok korktum ki şiirimi kaybedeceğim diye,
Seni kaybettikten sonra bir de buna dayanamazdım.

Ben bir bulutum
Yağdığım pencerelerin hakkı geçti üzerime
Beni dolu sandılar
Sana yağamamanın kızgınlığıydı bu
Beni al!
Hercai yosmaların biletini kestim
Kıçıkırık benzetmelerim de ayrıldılar benden
Al beni!
Bende sen var
Al da kavuş şimdi
Söz verdim sevgilim
Ayrılık tezgah açmış
Ne var ne yoksa satmış
Bizi geri alacağım
Bir başkasını sevecekmişsin
Yazık, yapma!
Öperim gönül dalından
Bir anda kırılırsın
Kanadı kırık bir kuşun talihini yaşarsın da
Bir daha uçamazsın...