Beni An

Beni an
Tükenmez kalemlerin tükendiği
Hani yazacak bir acı daha kalmadığı
Bir zamanda
Susacak şeylerin tükenip
Konusmaya yer kaldığında
Beni an
Sabah nöbetlerinde
Geceyi aydınlattığında yıldızlar
Güneşi kıskandırdığında..
İntihara yakın bir duyguya
Bir iple yaklaştığında
Asmadan içindeki rutubeti
Uyandırmadan o kanlı kümbeti
Beni an...
Bir rüzgara aldanıp
Bir yağmuru aldatıp
Beni bir doğa olayı sanıp
Bir kere bile olsun bana inanıp
Beni an..