Beni Benden Aldılar

karlar altında bir gül
boynu bükük bir çiçek
kara bulutlarla kaplı gökyüzü
bir türlü gülmeyen felek

gidişi çok olan hayat
uzun süren ayrılık
acıdanda acı gurbet
uykusuzluğa esir düşmüş iki göz

kireci dökülmüş duvarlar
penceresiz bir oda
lanbaları yanmayan sokak
sıcak bir sıla türküsü
ve onu söyleyen iki dudak

bu böyle sürüp gider
kalmaz dalımda yaprak
kara kışlar alır sevurur beni
umutlar yüreyimde sanki bire zemheri

kapıma dayandılar aldılar beni benden
içimde çıkar yolu hasretle kapadılar