Beni Bi Kere Sevsene

Breh breh breh!
Vay anam vaylar!
Ve tekmil nidalar...
Şuna bak hele
Adamların hası
Paşaların paşası...

İlla ki dokunmaya kıyamadığından,
Okşamazdı kızının başını...
Hem derler ki,
Çok sever de,
Göstermezdi eskiler sevgisini.
Bakarsın dökülürdü incileri...

O da bir insandı.
Ne yapsın
Kim bilir canı o gün neye sıkılmıştı.
Kolay mı kaç boğaz,
Ona bakıyordu.
Bir fiske vurdu mu hiç evlada?
Vurmazdı...
Daha kolay bir yol vardı...
Bakın bakın!
İşte karşınızda sanki
CüneyiT'arkın!

Doladımıydı lepiska saçı eline,
Bunu kendine hak zanneden
Kızının kafasını çalardı duvara...
O ne güçlü adamdı...
Bir dahaki sefere
İyi demlensin çayı...

Çocuk anlayamazdı
Duvar neden kanardı...
'Ben şehlayım'' dese de
Şaşıydı aslında.
Bu neyse de,
Şu baş ağrıları
Nerden musallat olmuştu ?
Bütün dertler de onu bulmuştu...

Şimdi elinde su tası,
Kızın arkandan bakıyor babası...
Hıçkırığa boğulmuş
Tiz sesiyle yakarıyor

?'Baba gitmeden önce
Beni bi kere sevsene''

Nasıl olsa
Senden kuvvetlisi yok.
Üstelik bir değil,
İki görüyor kızın seni.
Ne kadar çoksun, ne çok...
Tabuttan da çıkabilirsin.
Cevap borcun kaldı.

Söylesene,
Öyle kanayan duvar mıydı?..
Sende vicdan var mıydı?..

Eylül Filizleri isimli şiir kitabımdan.