Beni Böyle Hatırla

Beni böyle hatırla!

Hani hiç gitmemişim,

Hani git dememişsin,

Kirli sakallarım,

Çiğ düşmüş saçlarımla,

Kapıda öylece duruyorum,

Küçülürken gölgesi harflerin,

Taşralı utangaçlığımla,

Sana bakıyorum beyhude,

Yılların yorgunluğu sanki meçhulde,

Bakışlarımda kanadı kırık bir kuş,

Boğazımda düğümlenen gam,

İçimdeki kumbaralarda biriktirdiğim,

Keşkelerdeki afili yalnızlığımla,

Gece dokunurken ıslak tenime,

Öylece susuyorum....

Beni böyle hatırla!

Henüz yarım bir kelimenin hecesinde,

Dallarımı kıran rüzgarların hafifliğinde,

Yüzümün en ücra köşelerinde,

Türkü tadındaki mektup özleminde,

Bir bardak çaydaki dudak payında,

Zeytin ağacına hele bir yaslandığında,

Fırtınalı kışlarının son baharında,

Tek kişilik bir yalnızlığa sığdığında,

Kalbimin yamacındaki kıyımlarda,

Adını unuttuğumuz sokaklarda...

Beni böyle hatırla!

Ramak kalmışken vuslata,

Çağırabilir misin içimdeki yabancıyı,

Gözlerine terk ettiğim kuyulardan,

Yanına usulca yaklaşabilir mi zaman,

Yerime kimseyi koyamazsın biliyorum,

Artık bir yerlere de sığamam biliyorsun,

Sakla zifiriye çalan yaranı,

Bensiz geçirdiğin bayramları,

Ne çok üzdüm seni değil mi?

Affet!...

Gün gelir,

Uzak temmuzların ikliminde,

Dolanırsa yetim bir şarkı diline,

Sen yine de,

Sen yine de;

Beni böyle hatırla...