Beni Deli Bilsinler

Beni deli bilsinler.

Gecenin ortasında gözyaşımı saklayan,
bir çığlık gibi yaşadım ben.
Gülüp geçtiklerinizin altında,
öyle suskun ölümler vardı ki,
Ne ad koyabildiniz bana,
Ne de kalbime sığabildiniz.

Ben size benzemedim,
Çünkü kalabalıkken bile yalnız kalmayı seçtim.
Çünkü sevdiğimde; susmadım, kaçmadım, eğilip diz çökmedim.
Delilik buysa eğer,
Aklınız bende barınamazdı zaten.

Aklımın ipini çektim bir gece,
Yüreğimle yürüdüm uçurumun kenarına.
“Sev beni!” diye bağırdığım duvarlar,
Sessizliğini üstüme yıktı.
Sevgili dediğimin,
Sırtımda hançerini taşırken,
Ben hâlâ sevmekten vazgeçmedim.

Beni deli bilsinler…
Çünkü akıllı olmak,
Vicdansızlığa alışmak demekti.
Ben sevdim, Kırıldım,
Paramparça oldum.
Ama bir gün bile sevmekten vazgeçmedim.

Beni deli bilsinler…
Çünkü ben,
Aklını kaybetmeden delirmeyi öğrendim.
Sevdim,Sonuna kadar…
Kırıldığım hâlde sustum,
terk edildiğim hâlde bekledim.
Ama bir gün döndüğünüzde beni bulamayacağınız kadar
sessizce gittim.

Beni deli bilsinler…
Ben,Sevdiğini mezarına gömer gibi sevdim.
Toprağı eşeledim parmaklarımla,
Ve her gün aynı çukurda
Biraz daha kayboldum.
Ama hâlâ “aşk” dedim…
Hâlâ “umut” dedim…
Hâlâ “belki” dedim…

Beni deli bilsinler…
Çünkü ben her terk edilişte
Kapıları arkamdan değil,
İçimden kapattım.
Sessizliğe kilitledim kelimelerimi,
Ve her veda’da biraz daha sustum.
Sustum ki,
Bağırmak yakışmazdı kalbime.
Benim suskunluğum,
Sizin gürültülü hiçliğinizden daha gerçekti.

Beni deli bilsinler…
Ama bilmesinler içimde kaç kere öldüğümü.
Kaç hayal gömdüm gülüşümün altına,
Kaç “keşke”yi yuttum uyuyamadığım gecelerde.

Beni deli bilsinler…
Çünkü bu kalp,
Ne yalanlara alıştı,
Ne de yarım kalan sevgilere.
Ben hep sonuna kadar gittim,
Ama herkes yarı yolda bıraktı beni.
Ben eksilmeden sevdim,
Onlar tamam olmadan gitmeyi seçti.
Bir damla umutla ömürlük yollar yürüdüm,
Ve her adımda biraz daha unuttular beni.
En çok da, “hep kalırım” diyenler çabuk gitti.

Beni deli bilsinler…
Çünkü aklımı değil, yüreğimi konuşturdum hep.
Aklım “git” derken,
Kalbim duvarlara çarpa çarpa “kal” dedi.
Ve ben, her defasında
Gitmesini bilenlere kalbimi bıraktım.
BENİ DELİ BİLSİNLER