Beni Sevmeyi Beni Kaybedince Öğrneceksin

Öğreneceksin her şeyi vakit geç olsa da
Son tren kalkınca, vapurlar demir alınca
Bileceksin her şeyi anlayacaksın aklınca
Beni sevmeyi beni kaybedince öğreneceksin

Belki üzülecek belki güleceksin kim bilir
Benden söylemesi son sözlerimde ağır gelebilir
Uyanacaksın derin uykularından bir gün
Yalanların son bulurken kendine geleceksin

Geçmişini belki unutmuş belki de unutmamış olabilirsin
Bir film şeriti gibi geçerken her şey gözlerinden
Sahip çıkamadığın sevdiğin düşecek ellerinden
Can çekişen sevdamızın vebali ise sorulacak senden

Beni sevmeyi beni kaybedince öğreneceksin
Her gitmelerinin bir dönüşü olmayacak artık
Her dönüşünde ise seni bekleyen bir ben olmayacak
Olmayacak hiçbir şey eskisi gibi olmayacak

Tükenen satırlar ayrılık diyecek mısralarda
Şiirler küsecek şarkılar ah edecek sana
Yapraklar mevsimsiz sararıp dökülecek
Ömrümüz bir daha ermeyecek bahara

Sahte çıkan her sevda hatırlatacak beni sana
Göremediğin güzellikler içinde ukte kalacak,
Sevdamın asaletini bencilliğinle süslerken
Her gelen aratacak beni sana

Beni sevmeyi beni kaybedince anlayacaksın
Saçmalıkların içinde daralıp, boğulurken
Arayacaksın ellerimi her seferinde
Her seferinde beni bulmak isteyeceksin bulamayacaksın

Acıların en azdığı gün bir teselli arayacaksın
Arayacaksın ama ne yazık bulamayacaksın
Güzelliğin her saniye her salise tükenirken
Eski cesaretini bulamayacaksın

Menfaatler uğruna üç kuruşa sayılırken saygın
İki yüzlüler etrafında iken insanlığından utanacaksın
Şu kahpe dünya her seferinde sana dönerken
Yaşamdan sıkılıp ölümden medet umacaksın

Beni sevmeyi beni kaybedince öğreneceksin
Sen ayrı ben ayrı yollarda yürüyor olacağız
Ayırırken yollarımızı düşüneceksin pişmanlıklarını
Çığlık çığlığa kalacak sen ve saçmalıkların

?Kendine iyi bak' olacak son sözlerim
Bakabilirsen tabi ben yokken
İki yabancıyız şimdi düşünme beni hatırlamada
Ne ismimi ne de cismimi unut, öğrenemediklerini anla
Beni sevmeyi beni kaybedince öğreneceksin...