Benim Dünyam Sensin

Sen gidersin
Gitmek bir fiil olmaktan çıkar,
İntihar biçimine girer artık.

Sen gidersin
Güller solar
Açmaz belki de.
Arılar bal yapamaz çiçekler açmadan
Yağmur toprakları ıslatmaz
Deniz çekilir en geriye.

Sen gidersin,
Akrep hareket etmez
Yelkovanla iki duble atar karşılıklı.
Takvim yaprakları hep aynı tarihi gösterir

Sen gidersin,
Kuşlar unutur uçmayı
Bülbüller ötmez artık.
Dişi kuşlar yan gelip yatar
Yuvalar erkek kuşlara kalır becerebildikleri kadarıyla.

Sen gidersin sevgili,
Güneş yerini bulutlara bırakır
Havayı kara bulutlar kaplar
Kapkara
Simsiyah.
İnsanın içi kararır.

Sen gidersin
Bir marifet yaparcasına
Ozon tabakası tamamiyle soyulur
Artık hiç bir şey eskisi gibi olmamaya başlar,
Güneş doğudan batar dalga geçercesine.
Sen gidersin
Kavgalar başlar artık
İlişkiler çarpıklaşır benim gözümde.
Atlar kuşlarla ilişki yaşar
Köpekler kedilerle can ciğer kuzu sarma.

Sen gidersin
Öyle bir gidersin ki
Ellerim ayaklarıma dolaşır.
Sokaklara atarım kendimi
Ellerim ceplerimde
İçimden şarkılar söylerim.
İntihar etmek hissi doğar yüksek binaları gördüğümde

Sen gidersin
Benim nefes alışım azalır
Nabızım düşer
Bayılırım belki.
Şiirler yazarım sana
Bağıra bağıra şakılar söylerim
Deli damgası bile yerim bazen.
Gittiğini söyleyemem yine de

Sen gidersin
Ben biterim
Ömür biter
Yaşam biter
Yıllar ayları
Aylar haftaları kovalar elinde silahla.
Ama gelmezsin
Sen gelmezsin
Ben beklerim.
Takvim yaprakları gittiğin tarihi gösterir
ona bakar gülerim

Deliririm sevgili
Deliririm.
Balıklara uçmayı öğretmeye çalışırım
Kaplumbağaları atletizme hazırlarım.
Çiçeklere bir duble rakı verir
İzlerim.

Sen gidersin
Dünya değişir
Çünkü benim dünyam sensin.