Benim Kadar Kimse Sevmedi Değil mi Sevgilim

Alıp başımı gitsem bu şehirden
Ah bir gidebilsem senin olmadığın yerlere
Duvarlara başımı vurup vurup, ağlasam
Gözyaşımla doldursam, sel olup taşsam gittiğim yerde

Mehtabı seyrederken seni beklesem öylece
Sen gelmesen, adımı bile anmasan, yüzümü dahi unutsan
Karşımdan her geleni sen sanıp, koşsam ardından bezgince
Sonra, sonra bir yerlerde karşılaşsak sen beni tanımasan

Sensiz yaşayacağım bu son gün, deyip deyip beklesem
Sönsem harlasan, sönsem harlasan, o son gün hiç gelmese
Göçmen kuşların kanadında kalbimi göndersem
Kalp kalpsize, senin için attığını dili olsa da söylese

Ağlayarak, harlanarak, seni beklerken göçüp gitsem
Sakın adımı yazmayın mezarımın taşına
Bir gül bitecek, tam kalbimin olduğu yerde
Geleceksin, geleceksin bir gün mezarıma, hem de tek başına

Gülü kopartıp, koklayarak içine çektiğinde
İşte o zaman BEN düşeceğim yüreğine, BEN
Gözyaşlarınla mezarımı sulayacak, kalbime akacaksın
Son sözlerim gelecek aklına, hıçkırıklara boğulacaksın

Eğer bir gün beni ararsan, pişman olursan
Unutma ben hep senin gözyaşlarında olacağım demiştim
Şimdi dök bakalım dökebildiğin kadar beni kara toprağa
Seni benim kadar hiç kimse sevmedi değil mi sevgilim?

10/03/2017 CUMA 12:10