Benim Sahnem
Hayat sahnesinde
Bir seyirci
Oturur belli belirsiz,
Karanlık kuytudur
Durduğu yer
İzler, dinler
İyiden iyiye seyreyler.
Aslında,
Görebildiği
Duyduğu kendi,
Sahne bildiği yer
____________kendi beyni.
Hem seyirci hem oyuncu
Sahnede oynayan
Kendi anlam dünyasının resmi.
Peki,
Nedir beğenmediği
Her şey kendindense
Değiştiremediği düşünce ne?
Nasıl başlar
________ilk replik
Kuruntular nerden gelir.
Dünyasını kaplayan kara bulutlar
Nasıl belirir,
gündüz
_____ve gece
Üstüne kapanır
Durmak istemez bu yerde.
Hiç görmez mi etrafı
Baharla gelen
_________renk renk çiçekleri.
Rahmetle açarlar Hakka el
Gün gelir boyunları bükülür
Kurur
____güzelim,
__________çiçekler.
Ne kalır o hayattan
Bunca halin özü ne.
Bir küçük yaprak titrer
Düşer hayattan,
Aslında,
_____ onca çaba
Bir kuru yaprağa dönmek mi
Yoksa,
Yaşarken göğe yükselmek mi?
İnsan,
___ büyük oyuncu
İradesiyle yazıyor oyununu.
Seçim önünde
İster iyi,
_____ ister kötü.
Senaryo kurulur,
Her düşüncede
İnsan büyük oyuncu
Büyük yazar
_________çizer
Halince.
Daralır belki çizilenle.
Belki de,
Gök kadar sığmaz yere.
Ne zaman okursan evreni
Büyürsün
_______koca insan olursun
Kaplar bu gövde,
Evren içinde
Bir başka evren olursun.
Çok mu boş bu düşünceler,
Kendi içimde kurduğum sahne
Bana mı döner
Her yeni günde
Yeniden
______yeniden
Aynı sahnede mi dururum.
Yeter artık
________sıyrıl
Seni örten endişeden;
Gökte ay, güneş, bulut
Dalında tomurcuk durmadan yürür.
Birikir yaşanmışlıklar
Hep bir haykırış vardır
İnsan doğar
Her gün doğumunda
Yeni bir yükselişle
Hayat sahnesi yeniden başlar.
(Nisan 2010 İstanbul)
Perdeler açıldı "bebek ağladı" ömrümün bilmem kaçıncı sahnesi son perde imiş meğer, haberim olmadı kimi seyirci güldü, kimisi de ağladı bu perdeler benimle açılıp benimle kapandı...
güzel bir şiirdi... sevgilerimle...
Yazdınız işte ve ben çok mutlu oldum. Guzeldi. Tebrikler. Selam ve saygılar.
Yönetmen müdahale eder. Ben de düşünürdüm bunu gerçekte müdahale var her an. Her zaman yaratılış var. Ama insan iyi yolda çalışırsa gayret gösterirse onun karşılığında fizik dünyanın sınırlar bile kalmaz. Zaten inan için bu sınırlar kalkar. Bu ayrı bir konu tabii. Sonuçta her an döndürülür insan, her an iyi için uyarı gelir. Ve oyun daha iyi oynaması insan rolünün hakkını vermesi istenir.
Tanrı oyuna karışmayan yönetmen, sana dekoru verir, mekanı verir, anneyi babayı ülkeyi arkadaşları verir..kötüler sana katalizördür gelişmemn için iyiler yoldaşındır yine gelişmen için ..iyi yada kötü herşey senin içindir..bakmayı bilene tabi..yönetmen hiç karışmaz oyuna ister katil ol öldür sahnede birini ister tut bir yaşlıyı karşıdan karşıya geçir..ne alkışlar ne cezalandırır..sadece bakışlarında şefkatle izler.. onunla randevu başka bir boyutta.. yine felsefik bir şiirdi melik.beni düşündürdü..güzeldi.. tebrik ederim sevgilerimle