Benim Şehrim

Bak karşında bir şehir
Caddeleri giden sonsuzlukta
Tek başınasın
Ölümü bekleyen soğukta

Kimse yok, bomboş sokaklar
Kimse yok, bomboş hayaller

Bir zamanlar kalabalıktı bu şehir
Her taraf beton yığını
Her taraf insan
Bir de havayı sarmış koyu bir duman

Ağaç yoktu burada
Fabrikalar vardı
Bir güneşe hasrettik
Sokakları çok dardı

Aşk uğramazdı bu şehre
Sevgiler yalandı
Günübirlik sevdalar
Bir de yalanlar vardı

Gece olunca hayat
Başlardı tüm günahlar
Gündüz olunca yine
Alınırdı canlar

Bir manşet atılırdı
Çöpte bulunmuş bir ceset
Belki yeni doğmuş bir bebek
Belki yüreği kararmış bir haset

Bak gülümsüyor sana
Yok olmuş bir umut
Belki gelir yine
Bırakma ellerimi sıkı tut

Bu benim şehrim
Yalanıyla, dolanıyla
Yerdeki tozu, gökteki dumanıyla
Gecesi günah, gündüzü yalanıyla
Burası benim şehrim

11/02/2011-Adana