Benim Üstü Açık Sinemalarım Vardı

Benim üstü açık sinemalarım vardı;
Bundan yıllar önce...
Daha o zaman sokaklar çok dardı.
Henüz metro'nun temeli atılmamış,
İçtiğimiz süte bile su katılmamış,
Bazı insanlar da bu kadar satılmamıştı...

Aşk'ın şimdikinden çok fazla güzelliği,
İnsanların kendine has özelliği,
Sevmenin;
Bir bulut kadar temizliği vardı...

Kemal Sunal'ın,Hababam Sınıfı'nın,
Yeni yeni,piyasaya çıktığı zamanlar.
Ne güzeldi o yıllar...

Çekirdek,mısır yerdik,filimleri seyrederken.
Frigobuz satardı,ufak çocuklar.
Akşama tabiki cepte harçlıklar...

Bazen hafiften yaz yağmuru çiselerdi;
Kimse kalkmazdı yerinden.
Herkes dalmıştı filime derinden...

Şimdi ne üstüaçık sinemalar var,
Ne dar sokaklarım,
Sütler ise,su' dan geçilmiyor.
Bazı satılmışların arasında,
Dürüst insanlar,kolay kolay seçilmiyor.
Sanki insanlar,niye birbirini sevmiyor,
Anlamak zor...

Nerdesiniz üstüaçık sinemalar.
Galiba gençlik yıllarında kaldılar...