Benimle Sendin

göz yaşlarımı senin için biriktiriyorum,
tekrar geleceksin bana biliyorum!

ay ışığı gülüşüne eş tutulmuştu
ve güneş teninden daha da sönüktü
gözlerin iklimlerim olmuştu!
bu benim dünyamdaki sendin
ben seni sevmeyince
sen hiçbirşeydin..

bilmiyordun,
kendini aşk tanrıçası sanıyordun
bakışımla ateşi bile eritir
gülüşümle kışı bahara çeviririm diyordun
bilmiyordun,
sen benim mevsimimde böyleydin
ben seni sevmeyince
hiç birşeydin..

güle güle git dedim sana
itiraz bile etmedim,
beni üzerinden çıkardığında!
çırılçıplak kaldığının farkında değildin
sen benimle insan görünüyordun
bensiz hiç birşeydin!

etrafında olanlar teninin gölgesi
teninin kokusunu alacaklar senden
işte bu,aşk oyununun şehvet perdesi!
çıplak tenini yalnız bulduğunda gelecek kulağına
aşkımın sesi
kıyamıyordu diyecek dokunmaya
kutsallığını bozdun kendin
o seni alıp çıkarmıştı kaf dağına
sen onsuz bir sürüngendin!

göz yaşlarımı senin içim biriktiriyordum
utangaç adımlarla geldin bana,
geleceğini adım gibi biliyordum
al göz yaşlarımı,yıka vicdanını
belki silinir benden ayrı yaşadıkların
ben yaşam sevinci olmuştum sana,
bensiz sadece nefes alıyordun,anlasana!..

DEMODERN!