Benliğimin Sendesi

pazarcıların kefelerine sığmam
enim boyum olsa da kilom yok benim
inanmıyorsan aynandaki dudağıma dokun
dedin bir pazar geçişi

henüz kaza edilmemiş fırtınanın tozunu yutan sen
yıllar evvel mahzenimin şarabına değecek dudağından çıkıp
o neydi basamağın birinde yüzünü asman
sanki muhtırasını aldın maveranın
dilim arıza verdi zaman nedir unuttum

buyur sana her şeyi hatırlayacak kadar taktik
denildi ki sustum
elim ayağım çekildi çöle
yoktun

kapısında bekletildim
gövdeme uymayan zamanın sana çıkacak kollarında
beni bana hatırlatacak bir kanaldan
süzülen o hüzme o mai
o benliksiz yakarışların olmasaydı gözlerimde
‘son yaz üzümü ' diye bir fırtına daha kopacaktı
kabzımalların defterinde

nakkaşlar tarihini etiketine kazırken hayatının
bu defa mahzenimden bir şeye dayanarak değil
kabrime sığarak konuştun
aynamdaki dudağına benliğin dikilmişti çünkü
yokum desen de dilinde