Berçenek Tut Sözünü Geleyim

İkrarım yol bilmez garip yolcuya
Dönenir başımda turnamda sensin
Mezarım kazılır dünden kolcuya
Ardımdan çağlayan muratta sensin

Söylerim inlemez sazın perdesi
Belli/ki ağlamış Fatma nazlı yâr
Ölürsem ardımda külün zerresi
Damlayan gözyaşı yüreğimde kâr

Desinler Mahsuni aşktan delirmiş
Gülün tellerine Türkü bağlamış
Bir defa gidince bin kez gelirmiş
Hoşgörü ırmağı dili çağlamış

Sözümü sakınmam kemden uzaktır
Doğruluk cennetin tülden bahçesi
Aykırı çıkışlar yolda tuzaktır
Sürülmez sözlere kötü lehçesi

Kuşun kanadına işlenen çiçek
Kırmızı kaleme yazar bahtını
Arılar balını telden süzecek
Üfleyip kovanı yıkar tahtını

Dilime boyanan gurban cümlesi
Sevgi navruzları yürekte açar
Eksik etmem iyi niyet gülmesi
Berçenek sözüne uymazsa naçar