Berdel Adın Bata

Kardeştiler sevgi doluydular
Aynı anadan süt emmişlerdi.
Sütün kutsallığı vardı dudaklarda
Birinin adı Ay diğerinin ki Yıldız'dı
Yeryüzünde parlıyorlardı.
Zaman rüzgarı esti hoyratça
Yıldız ışıldadı erkeklerin gözlerinde
Ay parıldadı yakamoz gibi yüreklerde
Ay'la Yıldız büyüdüler serpildiler
Sevgi dolu günler bekliyordu belki de
Aşkın resmi bir Bahar oldu Ay'da
Yıldız ise bir bülbül bekliyordu
Şen şakrak ötüşleriyle aşkı yaşatacak
Ve Bahar'a varıldı Allah'ın emriyle
Ay, Bahar'ı hissetti yüreğinde
Ama en mutlu rüzgarın estiği zamanda
Bahar'ın Diken kardeşi vuruldu Yıldız'a
Yıldız diye tutturdu, Bahar'ın görümü olarak
Kuşlar sustu, güller soldu
Yıldız'ın gözyaşları sel oldu aktı
Ama Diken hiç umursamadı bile
Akacak kan damarda durmaz,dedi.
Ya benim olursun ya da Bahar
Elveda der Ay kardeşimin gülümsemesine
Zaten kalmamıştı Bahar'ın tebessümü
Bir hasta gibi solmuştu.
Ata bindirdiler Yıldız'ı
Gök ağlıyordu gözyaşları süzülüyordu
Ay gözünü açtı Yıldızın ağıtıyla
Elveda Bahar yüzlü sevgilim dedi
Yar olman bana kardeşimin soluşundaysa
Solgun bir gülün yüzünde açan bir bahar
Acı verir ancak geleceğin toprağına
Yıldızın elinden tutar Ay ve yürür
Aşkını yüreğinin toprak kokusuna saklar
Hissizleşmiş sivriliğiyle törenin oğlu diken
Dayanamaz ayrılışına Yıldız'ın
?Benim olmayanı yar etmem yar diye kimseye?
Diken zehrini kusar Ay'la Yıldızın üstüne
Ve Ay gözlerini kapatır tuttuğu eliyle Yıldızın
Bahar ise solmuştur mevsim sonbahardır
Sevdalar dökülür yaprak yaprak
Ayaklar altında çiğnenir hoyratça
O günden beri her törenin dirilişinde
Karanlıklar çöker insanlık üzerine
Kuşların tatlı cıvıltıları matemdedir
Suskundur doğa suskundur aşk
Yazıklar olsun töre adın bata
Söndürdün hayatımızda nice Ay'la Yıldız'ı
Karanlıklara mahkum ettin hayatımızı.