Beş Kala

Unutmaya Beş kala gözlerini bu sana son şiirim !!!

Adını bir daha yazamayacağımın korkusundayım hala
hala hüzünlu bir akşamın sabahındayım sanki,
Ama garıp bır duygu var içimde bu gece, huzura eriyorum farzet,
yada kaybediyorum belki ebediyen...
hic bir üzüntüm yok ama geride bıraktıgım.
Sadece bir tek hasretime yandığım gecelerde umutla bekleyen o gozlerime ağlıyorum...
Ağlama ! sana yakışmaz deme sakın,
ben o bana yakışmayanı her gece yapıyorum.
Her gece bakıp bakıp resmine hayallerimin var oldugu semt'e göç edip gidiyorum.
Ama bir yerlerde bir şeyler kafamı karıstırıyor,
Defalarca Lanet edip, tekrar tekrar yine
SENİ SEVİYORUM...

Hani güneş dogar en güzel ve en saf haliyle bulutların arasından,
bazende deli poyrazlar eser gökyüzünde,yağmur yağar hani,
şimşekler ardından gökkuşağı çıkar yeniden neşe gelir toprağa;
Bende caresiz toprak misali Muhtacım işte Sana...