Beş Vakit/Yatsı

İpince kolları ile dünyayı sarma uğraşında,
Yürüdü adı sanı belli olmayan kör bir mazide,
Kelepir ruhlar dükkanına denk geldi o sıra.

__

Kızıl sirenler uğuldarken ussal arbedelerde,
Trabzansız,sarmal bir merdiven dayadı göğe,
Kırkı çıkmış yağmurlara seslendi avaz avaz.

__
Rayların üzerinde bir yığın halinde tebessümler,
Bir oraya bakıp,bir de aynaya ve aynanın arkasına,
Düşünde oynattı süslü intiharları keyiflendi.

__

Saçlarından sayfa kopardı damarından çekti mürekkebi,
Beğenmedi parmaklarıyla yazdığı o tek tük dizeleri,
Bir çöp adam çizdi sonra, olmadı attı çöpe onu da.

__

En nihayetinde boylu boyunca uzandı bir mendireğin üzerine,
Kağıttan yapılan gemilerin yıldızlarda yanışını seyretti.

Yatsı idi,
Acaba bir beş vakit daha sislere bölüşülür müyüm diye düşündü.