Beşikten Mezara Dostluk

Nevroz çiçeği gibi az bulunan
Gölgenden bile seni tanıyan
İsmini duyduğunda uzaklara dalan
Bir dostun olsun...

Müzeyyen günlerin dostu olmayan
Her daim, gölge düşen dünyana ışık olan
Sadakat meşalesini elinde tutan
Bir yaverin olsun...

Çetrefilli dönemlerinde yanında olan
Paylaşmayı insanlık bilen
Umulmaz beislere çare olan
Bir dostun olsun...

Ecel-i müsemma dünyada yolunu şaşırtmayan
Uhrevi olanın farkına vardıran
Erdemli yaşamayı şiar edinen
Bir yaverin olsun...

Mürüvetinde ilk davetlin olan
Olursa evladın, onlara kol kanat olan
Olur ya ölürsen, onlara sahip çıkan
Bir emanetçin olsun...

Sevinçlerini kendi sevinci bilen
İzdivaçlarında mutluluk tablosu çizen
Her daim, onları kendi canından bilen
Bir mürüvet-i konuğun olsun...

Yaşarsan yaş yetmişe dayanacak
Olursa torunların, bağrına basacak
Şefkatini her daim eksiltmeyecek
Bir dostun olsun...

Romatizmalı titreyen bacaklarına baston olacak
Perdelenmiş gözlerine dünya açacak
Kamburlaşan beline destek olacak
Bir derman-ı yaverin olsun...

Göçüyorum kabristana demeye kıyamadığın
Son nefesinde yanında olacak
Kollarında Kelime-i Şehadet getireceğin
Bir dostun olsun...

Elveda sana dostum takatim tükendi
Bir hayal olan dünyada günlerim bitti
Çok şey istedim senden işin bitti
Ve gidiyorum artık görevin bitti
Diyeceğin bir dostun olsun
Dişyeceğin bir dostun olsun...