Beşikten Mezara Kadar

Sana gönül verdim, dönüşüm olmaz
Kendi mezarımı , eşene kadar
Goncan olmuş isem, sönüşüm olmaz
Onulmaz yaramı, deşene kadar

Haykırır söylerim,bir türkü gibi
Kollarım sevdamın, hoş kürkü gibi
Yokluklar bir kâbus, bir korku gibi
Gönül dağlarını, aşana kadar

Sevdikçe coşarım, sana akarım
Aşka düşman olan , canı yakarım
Aşk dolu gözlerden , cana bakarım
Bütün cümle alem, şaşana kadar

Gece gündüz seni düşler dururum
Yaban elde açma,yoksa kururum
Seni sevmek benim,büyük gururum
Gözünden yaşından, neşene kadar

Ne geri dönerim ,ne korkar gözüm
Ağzımdan bir kere , çıkmıştır sözüm
Ateşi narında, küllenir közüm
Ben sana bağlıyım, pişene kadar

Belki birileri kem gözle bakar
Hasetlik içinde, sana kulp takar
Olura olmaza, dünyayı yakar
Gülersin haline, coşana kadar

Yarenin olmuşsam bütün yollarda
Aşk olur yanarım,ben de kollarda
Dostelin olurum, tatlı dillerde
Beşikten mezara, düşene kadar