Beşinci Duvar

Açık bir kapı göster bana
Olamamışlıklarının içinden,
Oradan gireyim

Göster ki eşiğini
-umarsız ve şımarık ol fakat-
Ben de yolumu bileyim.

Kimsin, nesin, nasıl zuhur ettin
Durulmayan düşüncelerime
Bir de
Nereden başlamak lazım anlatmaya önce
Bileyim ki tahammül edebileyim.

Sarhoş kedileri, renkleri ve şerefsizleriyle
Şuursuzca dönüyor Dünya, bırak.
Nitekim,
Aniden ağlamaya başlayan bir tablo gibiyim
Hem korkuncum,
Hem profilimden çok güzel görünür
Yenilmişliklerim

Son bir yalan söyle bana
İnanılması mümkün olmayan
-Ki karışmayacağım bu sefer kararına-
inanalım hayata, kuşlara
göçlere, Tanrıya falan.
inanalım ve öyle gidelim.

En azından birbirimizi düşman değil, ölmüş bilelim.