Beşinci Mevsim Senfonisi

Hangi kelimelerle anlatsam
ne kadar feryat etsem duyulur sesim.
Şehrin tüm ışıklarına inat
nasıl da zifirilerde yüreğim.

Daha sabaha çok var
Yıldızlarla kayıp gidiyor biz'li dileklerim.

Yeminimsin içimde
bilinmeyenim.

Gözlerime resmettim seni
Bir nefes gibi adın,
dudağımın boşluğunda harf harf.

Yaşanmamış bir aşk bu
yaşanamamış
Okunmamış mektuplar gibi
yazılmış.
Bir damla gözyaşı ile gecenin hüznünde sevdik
Günah yastığına değmedi başımız
Yaşamak da unutmak da
ölmemek gibi imkansız.

Aldırmasak artık kim ne der, ne doğru ne yalan
Aşk yanığı yüreğimize sürsek, iyi gelir mi zaman.

Çocuk kırılganlığında yüreğim

Şafak söküyor
Yeni bir güne soyunmalıyız artık
Hayallerimizin kollarına bırakıp biz'i
yine sahte kimliğimizle.

Okyanus ortasında çaresizliğim
Denizler taşar haykırırsa isyanını yüreğim;
doğrular içinde yanlış
beyazlar içinde siyah bir ben miyim.

Gözyaşlarımı bırakıp yüreğimdeki ateşe
Beşinci mevsime asıp vuslatı
Değmeden yorgun tenime gün/ahlar
Gerçeğinde kaybolan hayallerimle
Kapatıyorum dünya gözümü.

Umutlarımla yıkayın beni
Ege'nin mavilerinde.
Şiirlerimle gömün
Anılarımın bittiği yere...