Bey Mahallesi'nde Çıkmaz Bir Sokakta

imkansız olanı imkanlı kılmak
yakalamak ellerinden kucaklarcasına
takılmak peşine umudun
varabilmek pusulasız varışlarla

dinlenmeden durmadan
soluk soluğa bırakmadan geceyi
peşin sıra gitmek
arta kalanları umursamadan
tanışmadan kıskanç bakışlarla

korku doludur gerisin geri
sırlarıyla çalkalanır yollar
yollar ki ayaklar altında
pusmuştur sus pus olmuştur
göz kısar öfkeyle meraklı duvarlara
sinirli duruşlarla

duvarlar ki sırt sırta vermiştir
imkansız kılmıştır geçişleri
yürümek zar zor en sonlardan en başa
kıvrım kıvrım telaşlarla

göz göze gelmek ara sıra
kaçırmak bazen kızarmış yanakları
utanmak en namusluca
sessizce usluca
çevreye karanlık çökünce akşam olunca
kalpten kalbe seslenmek en hissi duyuşlarla

çıldırmak saçlarına dokunan rüzgara
uzaklaştırmak olduğun sokaktan onu
sarkıtmak gerdanına doğru yeniden
örmek tel tel
kıskandırmak sokak başında izlerken
esemediği sokağa bakarken göz ucuyla
rüzgarı
üflemek en ciddi kıskanışlarla

bey mahallesinde bir yerde
çıkmaz dar bir sokakta
tam ortasında ateşböceklerinin yuva kurduğu
beyaz bir şerit gibi uzandığı aydınlattığı
sokak lambalarının olmadığı orda
bir anda durdun gülümsedin
gözlerim de güldü en içten bakışlarla

bir anda durdun gülümsedin
ay donakalmıştı öylece
asılı durmuştu göğün rahmine
yıldızlar saymakla meşguldü insanları
gecenin koynunda
o gün iki kişi vardı
yıldızlar iki diyordu susuyordu
gözlerin hala gülmeye devam ediyordu
sevgi dolu bakışlarla