Beyaz

Ben mevsimsiz açan çiçek
Senin ellerinde, tenimden kan izleri
Biliyorum bu acılar zamansız bitecek
Tenimde tuz yorgunluğu
Cesedimde sevdanın gözleri
Bir huzursuz senfoni iç sesimde
Yıllardır ayrılığı söylemekte...

Kuşlar kanatlarını hep acıya çırparken
Tenimi döven rüzgarda senin kokun
Ve en zoru yokluğun
Hadi yaralarıma dokun.
Nasır tutsun ellerin
Acının sevdası yoktur
Tuz ekip yaralarıma
Hasadı beklesin gözlerin.

Ve senin bir meleği kıskandıracak beyaz tenin
Bir bebeğin ellerinden çalınmış ellerin
Narinliğin ve tedirgin gözlerin
Bal tadı ağzının içinde.
Benim tenimde tuz yorgunluğu
Ellerim hasret
Kan çanağı gözlerim
Anason kokuyor nefesim...
Ben sana göre değilim
Çirkinim
Üstelik yaralı...