Beyaz Empire

İçimdeki küllü ecsad'ı kutsayacaksa aşk'ın
Şuan şerrimden feragat etmeye hazırım

Kırmızı pantolonlarıyla çini döşenmiş sokaklarda koşturan çocukların
Gülüşmeleri bile kulağıma lanetli
Kudurmuş köpeklerin salyalarından akan hıçkırıklarımı
Somurtgan soytarılar kirletti diye
Mecburi değil bu sessizliğe boyun eğişim
Bilinçli susuyorum yokluğunun gölgesi karşısında
Öyle ya
Zarif ve mağrur olmalıydı sadakatimin mehri

'Çapraz ateşte yandı sayıkladığımız tüm aşk sözcükleri'
Sen sus
Senin yerine ben hesap soracağım hayatdan

Yüzlerini un'a bulamış kadınlar hatırlıyorum geçmişimde
Gözyaşları akınca uzun yollar olurdu yanaklarında
Gençliğimin tenhalığında
Parmak uçlarımda çok yürüdüm o yollardan
Sayfalarında aşk lekeleri olan kitapta tutkulu ayetler ezberledim
Gece rüyalarımın topal hırsızı oldu
Mezarımdan çaldığı bir avuç toprakta oyuncaklarımı gömdü
Dilimdeki kurak sevmeler yağmurları şuursuz sevmemin kanıtı oldu
Denize her meylettiğimde istisnasız utandım
Yere dökülen yapraklar battı ayaklarıma
O da yetmedi
Yaşlılığım köklerini ellerimi baltaladım

'Ayrılığın çetelesini tutmaya Pazartesiden başlayacağım'
Sen yine susmaya devam et
İçinden göç eden kuşları sana yine ben döndüreceğim

Sol yanağımdaki gamzene özlemini doldurduğum gün
Çocukluğumun kanı olmayacaktı ellerimi ısıtan
Gecenin bilmem kaçında dirseğime oturan acı gibi
İçime çöreklenmeyecekti aç kalan umutlar

Yalnızlığım beyaz Empire
Narkozsuz yaşadığım yokluğunun tanığı
Ben ne kadar unutmak istesem de
Anason kokulu kemanın sesi hatırlatıyor hep bana seni

'Enfiye kutusunda sakladığım yaslarımı görmezden gel'
Ve sen yine susmaya devam et
Senin yerine ben ağlayacağım erken gelen ölüme...