Beyaz Geceler

Bir acayip derde düştüm
Gecemin karanlığında
Bir gelinlik misali
Ak mı ak pak yüzlü yarin
Hüzün düşmüş gözlerine
Dalgın ve sessiz,kaygılı
Çığlıklarımızın arasından usulca
Döküldüğü gün anısınadır
İnsan yığınları arasındaki yalnızlığım
Avuç ayalarına ilk vurulduğum gün
Bu gündür; beyaz gecelerime sarılı perdeler...
Ve sen ve sensizlik arası yalnızlığım
Kelimeler tutsak bu gün ve yarın
Kulaklarımda hep aynı ağırlık
Yüreğimde dinmeyen yara
Kafamda hep aynı tokmak şimdi
Engin dalgalar misali kavrulan
Bir karaltıya esir düşmüş yüreğim
Şimdi elimde gözyaşlarımla yıkadığım
Bir beyaz kelebek saklı
Kalp ehlinin dediği
Kalpten kalbe yol var hakikati
Namında uçurdum
Gönlümün penceresinden şimdi
Avucunda yeşeren tüm kelebekleri...
Meftuni gafilliğin üstünde bugün
Tutsak kelimeler zincirinden kurtuldu
gün bu gündür kavrulan yalnızlığına...