Beyaz Güvercin

Beyaz bir güvercin uçuyor asumanda
Feryad-ı figan içinde kıvranıyor gecenin karanlığında
Belli ki yönünü arıyor sinesindeki pusulayla,
Azmini yüklemiş iki üç tüylük kanatlarına.

Uçuyorsun her yöne, her yol tekin değildir kanma!
Adresin yok, her yol umut kapısıdır sanma!
Elbet yorulacak, konacaksın bir ağaç dalına;
Takatin tükenecek uçacaksın salına salına.

Yuvadan ayrılmak her kuşun kaderidir
Kanatlandığında akla ilk gelen terk ediştir
Belki de, terk edişlerin kurbanıdır Beyaz Güvercin,
Güvercinin bu hali bir serzeniştir.

Yalnızlık korkusudur kalbini tedirgin eden
Haksız da değildir eh; zordur sıladan ayrılmak!
Bir yosun misali yayılır kanatlarına hüzün ve keder;
Kurtuluşu vardır, o da hayata sarılmak.

Bir ahtapot kollarında çırpınmaktır çaresizlik
İşte o zaman kılıcın umuttur, değil ümitsizlik
Kurtulamazsan kıskacında sebebi bilgisizlik
Ki başarırsan eğer tercümanın olur sessizlik
Tercümanın olur sessizlik...