Beyaz Melek

Bir umutla asılırken karanlık dünyaya
kollarımda derman kalmadı seni sarmaya
yinede bir umuttu içimde
damarlarındaki onca ilaçtan sonra

Hep neşeli gülüşleri aklımda
nedense hiç isyansız minik yüreği
belki oda görmüştü
sonunda gideceği mutlak cenneti

Aslında binbir cefa ve ızdıraptan sonra
şimdi arkadaşıyla oyunlarında
ellerini sallayıp gülerken bize
gerçekte bizdik kalan karanlıkta

Bak işte istediğin dağlar kırlar
toprağında biten onca çiçekler
ballarını almaya gelen arılar
hepside seni Beyaz Meleği anlatırlar

Cennetin en güzel meleğiymiş
seslenirken derinden yüreğime
her gece gelecekmiş
bu yaralı kalbimin derinliklerine

Dün gece yine sırtımdaydı minik ellerin
hani yanımda yatarken sarılırcasına
yine o mis kokun yastığımda
hep gülüşlerin hala kulaklarımda

Aslında sen gittin gerçekliğin kıyılarına
bıraktın bizi yalan dünyanın karanlık zindanlarına
Sabırla seni anacağız ve unutmayacağız
Bekle bizi bir gün geleceğiz gerçek dünyaya


Bu dizeler şimdi bize cennetten el sallayan Elif Başak OZAN a ithaf olunur

Kızı için çırpınıp her fedakarlığı yapan Annesine ve Babasına sevgilerimle....