Beyaz Zambak

Sallanırken denizkestaneleri

Kan damlası dökülür gözlerimden 

Kah dalgalar vuruyor kah kayalar 

Parçalandım kum tanesi misali

Bu limandaki son vapur sevgilim 

Ya ben yetişmem ya da sen gidersin 

Anıları sandıklarda öylece 

Hapsetmeyi güzel mi sanıyorsun 

Siyah saçlarını topluyor gece

Duyuyor musun aşkın tınısını

Sana göz kırparken çoban yıldızı 

Sordum kuzeyden esen ilk rüzgara 

Haber getirdin mi ela gözlümden

Cevap veremeden geçip gitti ufka 

Kan bürünmüş lahitten filizlenen 

Şu beyaz zambak ne kadar da güzel 

Vuruyor camdan içeri gönül şavkı 

Deyin hele var mıdır aşkın hududu

Gözlerinin derin sularindaki

Mavi yaşlarında boğulmuşum ben

Dışarıda yağarken güz yağmuru 

Yine sönmedi içimdeki yangın 

Mektubu getirdi mi turnalar 

Yoksa vurmuş muydu onları avcı 

Hani sen kaçmıştın ya hep durmadan 

Seni çok aradı demişler , yalan

Neden mi diye sorma cevap acı 

Çünkü ben seni vazgeçecek kadar

Gözyaşları eşliğinde sevmiştim 

Alaca karanlıkta dönüyorum 

Yorgun bir savaşçı gibi yuvama

Şimdi son bir şey istiyorum senden 

Bir gülümseme sadece bir kere