Beyazı,maviyi Bırak Da Git!
/Kaç gemi çıktı içimden,
Gidiyorlar meçhule doğru...
Soğuk bir rüzgar esti birden,
İçime hapsettiğim soğuğu!/
Üzülme ve ne olur,
Gidebildiğin kadar git!...
Hiç bir engel tanıma,
Hıçkırıkmış,gözyaşıymış aldırma!
Eğer seni bekleyen mutluluksa,
Katlanırım ben,sadece sen;
Gözlerime bakma,git!
Sesli harfleri de al yanına,
Renkleri de topla bavuluna.
Yalnız bir beyazı,
Bir de maviyi bırak bana.
Sus...
Sakın konuşma,git!
Ben beyazla siyahlarımı,
Maviyle yalnızlıklarımı kapatırım.
Ne olacak buna da,
Elbet buna da alışırım..
Avcumda kalan sessiz,
Hoyrat harflerle derdimi anlatırım!
Eğer beni merak edersen,
Aklına olur ya,gelirsem;
Bir taş üstünde,
Karşımda deniz,
Avucumda harflerim,
Dilimde hüzün...
Seni bekliyor olacağım...
Kim bilir?
Belki de ölmüş olacağım...
kaçırmışım bu şiiri yaaa... bayıldım🤐🤐 harika olmuşşş👍👍🙂
bu özel ve güzel şiir için yürekten kutlarım seni rumeysa...😙👍
tebrikler rumeysacığım..şiir tadındaydı👍👍👍👍
Ben beyazla siyahlarımı, Maviyle yalnızlıklarımı kapatırım. Ne olacak buna da, Elbet buna da alışırım.. Avcumda kalan sessiz, Hoyrat harflerle derdimi anlatırım!
Harika ne diyeyim. Güzel satırlar için teşekkürler. Tebriklerimle...👍
Sevenler ölmez...Ölse bile bedeni!sevgisi ölmez..çiçeği solsa bile,yenisi açar.güneşi batsa 24 saat sonra yine doğar.Bunlar hep böle devam eder...hoyrattır değer bilmeyen sevgili.mahçuptur sevipte sevilmeyen sevgili.Sen ölme küçüğüm sni sevmeyen ölsün...tebrikler yüreğinin beyazlığına...