Beyazlarıma

Uyandığım güne sesleniyorum
Uyandığım her yeni güne...
Duysun beni gökyüzü
Yüzünü bana dönsün güneş...
Ben seviyorum!
Seviyorum uyanınca rengimi aramayı,
Seviyorum onu görünce gülmeyi,
Aynada tebessümlerimin yakışıklığını,
Saçlarımda mutluluk kokularını,
Gözlerimde umut bebeklerini...
Ben rengimi benim olduğu için seviyorum
Kendini sadece bana açtığı
Bazen suskun bazen ağlamaklı
Bazense usulca sokulmalarını
Bazen de mutluluk çığlıklarını....
Benim olan beyazıma sesleniyorum
Benliğimden doğdukça yeni benlikler
Benimle var olan beyazlarıma....
Beyazlarıma sesleniyorum
Evet hepsine...
Hüzünlendiğimde yıldızların beyazına,
Özlemlerimde gözyaşlarımın beyazına,
Yalnızlığımda kar tanelerinin beyazına,
Mutluluğumda nadide gelinliğimin beyazına...
Ve son yolculuğumda kefenim beyazına...
Ne olursa olsun, neye bürünürse bürünsün beyazım,
Ben hep onun olacağım.
Bütün vasıflarımı ona adayacağım...
Gözlerim buğulansa da arada sırada
Ayrılıklar peşimi bırakmasa da
Unutsa da beni benim olan her şey;
Unutmayacağım onu...
Attığım her adımda, duyduğum her seste
Onunla olacağım.
Kanatlarıma takacağım onu,
Kefenimin beyazını kirletse de toprağım;
Desteğim olacak sonsuzlukta mezar taşım
Selamın yankılarında tutunacağım ona.
Ve tekrar tekrar Benim olan tüm beyazlara...