Beynim Yorgun

Beynim yorgun
kimin ne kadar günahkar olduğunun muhasebesinde
gebeliğe durmuş ağaç dallarında
her tomurcuğa zehir kusan kırağının
ne işi var orda
doğa neden yapıyor doğanın cellatlığını
yaşamayı bilmeden ölen bebenin ölümü yakıyor içimi
işte bu düşünceler
delik deşik eden kalbimi...

bir de sanalda aşk aramanın zavallılığı acıtıyor içimi
yürüdüğün sokakta sana bakan bakışları göremiyorsa
hissedemiyorsa sana çarpan yüreğin sesini
takibindeki adım atışlar yüreğini hoplatmıyorsa
aldanıştır sanalda bulacağın
ya elinde şişesiyle gelir
ya da sarhoştur çocuklarının gözyaşından
ya maceraların sırtında yuvasız bittir
ya da bıkmıştır eşinin sevdasından
mutsuzluğuna mutsuzluk
ışır içine akan gözyaşından

bıktım artık falanı filanı düşünmekten
bir gün denize kuyu kazacağım
gizleneceğim olasılıkların acı tortusundan
yıldızlardan gizleneceğim,
gizleneceğim güzelliklerinden doğanın
uzaklaşacağım balıklara solucan olmuşlardan

ölmeden önce biraz da kendimi düşüneceğim