Beyşehir Gölü

üneş hafiften kızarmış , konyanın gönlü ,
Konyanın bir adım kadar mesafesinde ıspartanın gülü ,
Mis gibi toprak kokuyor , bir başka ötüyor sümbülü ,
Bir başka beyşehir gölü.

Ansızın kapılarda bekleyen rüzgar gibi ,
Elinde bır bıçak bıçaktan keskin yeli ,
Ne Eş ne dost ne sevgili ,
Herşey sende Beyşehir Gölü.

Kuru dalganın vurduğu her yer mis ,
Üstünde güneşinin açtığı her yer sis ,
Dumanın tüttüğü her yer is ,
Konyanın Bacası behşehir gölü.

Dağın eteklerine yapışıyor dalgalar ,
Birbir ellerinde tutmaya çalşıyor sallar ,
Avcıdan ; bir sağa bir sola kaçan balıklar ,
O ne büyük yuva o ne büyük bir ev , Beyşehir gölü.