Bıçak-biley Taşı
bıçakla biley taşı arasında
şöyle geçmiştir konuşma;
ben kınımı isyan ateşinde yaktım!
kabzamdaki yümrütü haramilere sattım!
inadımdan başka neyim kaldı ki
beni onsuz bırakmakla korkutacaksın!
sen bir taşsın,
yuvarlandıkça aşınacak,
şekilden şekile yamulacak,
sonunda kum olup yığılacaksın!
ben hançerim bir bak,sen bana sürtündükçe
gövdem parıldayacak!
zarar vermek de ne,gücüme güç katacaksın!
senin bıçağın kim? kim seni böyle günden güne kum eden...
zift gibi dil hangi karanlığı saklayacak bıçaklar değdiği tende parlayacak ve bir bileğ taşı kadar mağrur şiir..
bir dostum bana biley taşısın derdi... onu yâd ettirdin, teşekkürler...
Tek kelimeyle harika!
yüreğine sağlık.
ayazoglum
tebrik ederim
çok güzel bir şiirdi
yüreğine kalemine sağlık