Bile
İki kişiydiniz köşeden dönerken
Herkes siyah sen beyaz
Sen siyah herkes beyazdı
Her an olduğu gibi
Adımların hızlıydı nedensizce
O an benimkilerde sıklaştı
Adımlarına eşlik edebilmek için mi?
Yoksa sadece takip miydi sebebim
Adımlarım her adımda
Daha endişeli ve çelişkideydi
Ya kalbim
O artık titremiyordu
Ellerimin titremesine rağmen
Şiirin beğenisi ya da eleştirisi genelde övgüye dönüşmüştür.Oysa şiir yazan kişi bu alanda ilerlemek için çabalar.Buna katkısı olması için yardım almalıdır.Biri olumsuz bir şey söylese yüzü asılıverir.Ayrana ekşi denmesini istemez. Bana sorarsan bu güzel bir şiir peki yeterli mi?Hayır.Bu konuda Demir Bey'in önerilerine katılıyorum.Biri, şiire başlamıştır. Usta bir şaire ne yapması gerektiğini sorar ,O da 1000 şiir ezberleyip gelmesini ister. Bin şiir ezberleyip gelen şaire "ya şimdi" der.O da "Şimdi de ezberlediğin tüm şiirleri unut ve şiir yaz"der.Ben iyi bir şaire öneri de bulundum inancında
kutlarım emeği;sık yazın,çok okuyun kaleminiz olgunlaşacak ve bir tarzınız olacaktır mutlaka.sevgimle
bağlanmasıdır... â??köşeden dönmek â?? ise göremediği bir noktadan sonrasını bile bugünümüzün evetleri yarının hayırları olabilir amaçlı. gelişen kimliğimizin zaman içindeki gelişen olaylara ve kendi görüşlerimizin doğru ve yanlışlarımızı kabullenmemiz gibidir. bunu girişte veriyor...
tebrikler şair ve şiire...
yeteneğini ön plana çıkararak onları gözetleyerek kendi doğrularının güvenilir doğrular olduğunu ortaya koyuyor. ellerinin titremesine rağmen içindeki o aykırılığın sanki artık önemi kalmadığını çünkü onu özümsediğini görüyoruz... artık bu ona heyecan vermiyor... şiirin ikinci yapısı ise kişiliklerin fikir farklılığı aslında hep aynı pencereden bakıp farklı görmelerini kültürel ve yöresel yaşayışın iç dünyasına (2)
e.öztürk...
bu şiiri daha iyi kavramak için "göz damlası" ve "pazar günü" adlı şiirlerinden geçerek buraya geldim... iki şiirde olduğu gibi bu şiirde de okura aynı tadı fakat farklı duyguları aktarmış olmasına rağmen üç şiiride bir biri altına koyduğunda ortaya çıkan sonuç; yazar ile kahramanın toplum içindeki sıradanlığın dışında tutup şiirlerinin karakteristik özelliği olan yalnızlığını, anlaşılamazlığın iki zıt renginde topluyor. bu şiirde ise o anlaşılamamanın iki rengini açıkça ifade edip, onlarla aynı hızda aynı akıntıya akmaktansa kendinden emin adımlarla takip yerine analiz (1)