Bile Yalnızlığını Adam

Çiğ bir öpüşmeydi
Toprağın suyla vuslatı

Tavı kaçmış
Biraz kükremiş
İniltili bir yalvarış
Ürkek bir meydan okuyuş dağlara
Kurşunlanmış bir tövbe saçılır
Barut tadı damağımda
Ham
Hissiyatsız kitleler
Ağırlığınca yalnızlık
Tüy kadar gurur
Alaturka masallar annelerin dilinde
Direniyor uyumamak için düşüm


Tüm sevilerim ıslanacak az sonra
Rahmetini damla damla akıtacak hüzün
Balçık olacak ellerin
Ve yeniden bir bütün bedenin

Bürünsün karanlığına kutsal bir ana
Mahzeninde kırklansın tüm günahlar
Dağılıp bulutlar
Açıldığı zaman gökyüzü
Bir ritim tuttursun Tanrı
Uzak şehirlerin caddelerinde raksetsin leylifer
Tutkuyla sevişsin
Faili meçhul isimler
Nasılsa muhalif gece

Sabıkalı bir karartı
Üşengeç bir kış
Hava soğuk
Ortalık tipi
Buz kesiği delikanlı
Ve Henriette

Ahhh Felix.....Ahhhhh!
Bir buse kondursan yine omuzlarıma
Bir avuç alsan ihtirasın çıkısından
Ya da kaçırsan
Naralar atsa yırtılmış takvim yaprakları

Ezber bozan çocuklar saklambaç oynuyor yine
Sobelenmeyi bekliyor anıları
Güncesinde düşünceli bir ağır abi
Çocuk gözlerim ağlamaklı
Yüreğim buruk
And içmiş bir erin bağlılığında kadın

Usturanın bir tarafı küt
Bile yalnızlığını adam