Bil/eklerini Saklayan Adamotları

Senin haberin yok

Yerini değiştirdim o iskelenin

Elin ayağın çekilince

Denizin de gitti bilinmeze

Çınar ağacın da

Adımın altına sığındı toprak

İçinde gül hevengi

Elinde su tabancası

Kapı komşusuyum şimdi

Bağışlanmış günahlarımla

Bir nihavent çizdim pas/tellerimle

Uykusunda sıçrarken dün,

Bir nihayet kahve molasında

Geçerken uğradım diyor gün

Bütün belkilerin suratı bir karış bana

Yalnızsın duyuyorum

Yakın bildiğim sesinin uzağında

Rüzgâr sapsarı

Ter içinde,

Koştuğu yerlerde çabalayan sevda

Tek yeşil yaprak kalmış dalımda

Bıçak bilermiş dediler yarınlar

Bil/eklerini saklayan adamotları

Çığlık çığlığa

Gün/eş tutulması sanki

Avuç içlerimdeki karanlıklar

Göğü biliriz,

Deniz de sulu gözlüdür bu ara

Ağlamayı öğretsek diyorum kuşlara

Olmaz ya...

Bağışlanma dileyip dünden

Birlikte de ağlasak bir ara

Suadiyeekimikibinyirmibeş

Demir Mutlugil