Bilenler Söylesin Yaşayan Varsa Anlatsın

Harfsiz kalan kelimeler gibi
Cümle cümlelere hasret gönül sevdalarına layık,
Söz yada anlatım bozukluğu gibiydi..
Sessizdi ve hala öyle..
Ne yapıyorum ne halt yiyorum bilmesin
İstemiyorum kimse..
Kimsesiz kalmışken kalbim hala öksüz..
Adam olamadı hala gönül sızım,karın sancılarım..

Güneş eteğini giyerken,
Ve henüz toplamamışken saçlarını,
Gözleri de henüz ilişmemişti
Güneşe yaşlı gözlerime..
O karaborsa sevdalara sahipken..
Ben henüz aşk kutumu açmamıştım,
Ve saçmamıştım her ''yere'' nadir sevdamı..
O henüz sevmezken ve sevilmezken,
Güneşin nemlendirdiği saçlarının kokusu ıslakken,
Ben sürçü lisan ediyordum hayatımı,aşksız sevdalarımı..

Ne yapıyorum..bilen varsa söylesin..
Yaşayan varsa anlatsın..
Yırtık ceplerimi anlatsın..
Anlatsın sahte ve bi o kadar da kahpe olanları..
Çünkü ben yokum,çünkü ben biliyorum gerçeği..
Çünkü ben,ben biliyorum herşeyi..fakat hala aynıyım..
İnanmıyorum ama bırakıyorum kendimi, rasyonalizmi bırakıyorum..
Kendimi romantizmin acı kollarına bırakıyorum..

O yüzden anlat;
Neden uyuyamıyorum?
Neden uyanık bildiğim ben..Neden uyanık kalamıyorum?
Arz-ı hal ediyorum............

Zemher..
Soğuk Günler..
Aralık..