Bilinmeyen Sayfalar

Benim sevgim asildir ki o kadar,
Herkes göremez, dışarıya az çıkar.
Bilmiyorsan güzelim, görsen ne çıkar?
Bu kalp oldu sana bilinmeyen sayfalar.
Kimileri hiç açamadılar,
Kimileri bir iki yaprak araladılar.
Beceremeyenler hep yaraladılar,
Bembeyaz sayfalarımı karaladılar.
Senden de olamadı bu cana yar,
Edemem bu sebepten terk-i diyar.
Çek ellerini, üzerinden kalksınlar;
Bu kalbi yeterince oyaladılar.