Bilinmezliğin Hafif Çekimi

Kapılıp rüzgarına gitmekte kalbim
Bu nasıl iştir ezelden beri
İçten içe bilenen hasret
Bir gül ki sönsün
Bendeki ateş

Kalemim durmadan yazmak istiyor
Gözlerimde sisli bir resim
İnan ki bir an bile içimden silmedim.
Bunu dinle
Ve bil ki
Çilem artık sürmesin

Hatırla sevgili ilk gözlerim değdiğinde
Bunu bildiye koştum nefes nefese
Tüm geçitlerim tutulmuş
Etrafımda Çelikten duvar
Bırak izin ver geçeyim de
Aşkın içinde can vereyim
İstermisin söyle
Sevgilim diyeyim.